یک مطالعه جدید هشدار داده است که خطر سقط جنین در زنانی که در مراحل اولیه بارداری از آنتی بیوتیک های رایج برای درمان عفونت استفاده می کنند.
ماکرولیدها، کینولونها، تتراسایکلینها، سولفونامیدها و مترونیدازول با افزایش خطر «سقط جنین آشکار»، یعنی از دست دادن بارداری قبل از هفته بیستم بارداری مرتبط بودند. مطالعه علت و معلولی را اثبات نمی کند. اما محققان می گویند که این استفاده از برخی داروها را با افزایش خطر سقط جنین مرتبط می کند و خطر برخی از انواع آنتی بیوتیک ها را دو برابر می کند.
محققان دانشگاه مونترال در کانادا دادههای مربوط به 8702 مورد را که به عنوان سقط جنین خود به خودی از نظر بالینی تشخیص داده شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند و آنها را با 87020 فرد کنترل مطابقت دادند. میانگین سن حاملگی در زمان سقط جنین 14 هفته بود.
محققان دریافتند که چندین کلاس رایج از آنتی بیوتیک ها مانند ماکرولیدها، کینولون ها، تتراسایکلین ها، سولفونامیدها و مترونیدازول با افزایش خطر سقط جنین در مراحل اولیه بارداری مرتبط هستند. به گفته محققان، اریترومایسین و نیتروفورانتوئین، که اغلب برای درمان عفونتهای دستگاه ادراری در زنان باردار استفاده میشوند، با افزایش خطر مرتبط نیستند.
زنی که باردار است و عفونت باکتریایی دارد چه باید بکند؟ به گفته محققان، بهترین رویکرد استفاده از “کمترین دوز موثر” با مناسب ترین آنتی بیوتیک است.
محققان خاطرنشان کردند که این یافته ها ممکن است برای سیاست گذاران برای به روز رسانی دستورالعمل ها برای درمان عفونت در دوران بارداری مفید باشد. این مطالعه در مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شد.