بیش از 70 قفل و دو صفحه گیر از مسیرهای بین ایستگاه های راه آهن خم و کوسامبا در گجرات برداشته شده است.
روز شنبه، مردم اطراف ایستگاه راه‌آهن KIM در سورات، گجرات، پس از اینکه متوجه شدند چندین بخش مهم از خطوط راه‌آهن برداشته شده‌اند، وحشت کردند و پس از آن، امداد فوری به وجود آمد زیرا قبل از عبور قطار از روی آنها، آنها را برداشتند. خطوط قطار آسیب دیده
از آنجایی که چاشنی ها و سیلندرهای گاز در مسیرهای مادیا پرادش و اوتار پرادش پیدا شد، سازمان های مرکزی مانند آژانس تحقیقات ملی (NIA) مداخله کردند و ردیاب که این خرابکاری را کشف کرد به یک قهرمان محلی تبدیل شد.
تنها سه روز بعد، فاش شد که کارگر راه‌آهن و دو کارمند راه‌آهن دیگر جان خود را به خطر انداخته‌اند تا به شهرت، ترفیع و جوایز در شبکه‌های اجتماعی دست یابند و از ادامه خدمات شبانه کارگران راه‌آهن که خرابکاری را انجام داده‌اند اطمینان حاصل کنند. روز بعد آنها را ببندید. قرار شد وظیفه شبانه بعد از فصل باران های موسمی متوقف شود و مردان بر این باور بودند که فرود «صبات» ادامه خواهد داشت.
اتفاق افتاد
حوالی ساعت 5:25 صبح روز شنبه، کارگر ریل، Subhash Poddar به مقامات راه آهن اطلاع داد که مشاهده کرده است که چندین قفل باز شده، دو تخته – که دو خط راه آهن را به هم متصل می کند – برداشته شده و خطوط راه آهن بین ایستگاه های راه آهن Khem و Kusamba برداشته شده است. بر روی پادر قرار داده شد که او در حال گشت زنی بود که سه مرد را در نزدیکی پیست دید و وقتی فریاد زد آنها فرار کردند.
دو قطار، از جمله قطار دهلی – بمبئی راجدانی، درست قبل از کشف این خرابکاری از ریل خارج شدند و بلافاصله بعد از آن قطار دیگری قرار بود از همان بخش عبور کند، اما در ایستگاه کوسامبا متوقف شد. همکارش Manishkumar Surdev Mistry، پیمانکار Shubham Jaiswal و دیگران به پودار پیوستند و مسیر را تعمیر کردند و اجازه دادند کار از سر گرفته شود.
شک
پلیس و مقامات NIA گفتند که چندین حفره در داستان پودار با شروع بررسی پرونده بهانجار آشکار شد.
وی گفت: خلبانان دو قطار دیگر با وجود اینکه دقایقی قبل از خروج از ریل از ریل عبور کرده بودند، هیچ اختلالی را گزارش نکردند. 12952 دهلی-مومبای راجدانی اکسپرس با سرعت 130 کیلومتر در ساعت بین 4.53 و 4.58 دوید – حدود 25 دقیقه قبل از اینکه پودار زنگ خطر را به صدا درآورد – و 14808 Dadar Go Express با سرعت 110 کیلومتر در ساعت بین 4.38 و 4.44 دوید.
مشخص شد که حدود 71 میخ برداشته شد، فرآیندی که حداقل دو ساعت طول می کشد و فرآیند برداشتن بشقاب ماهی برای افراد با تجربه حداقل 25 دقیقه طول می کشد، البته به شرط داشتن تجهیزات مناسب. او گفت که خلبانان قطارهای دیگر قلع ماهی را می بینند که روی ریل قطار مجاور افتاده است، بنابراین برای بازرسان مشخص بود که حداقل هنگام عبور از پایتخت حضور داشتند.
نکته دیگری که بلافاصله ظن بازپرس را برانگیخت این بود که در حالی که پودار گفت سه مرد را در نزدیکی پیست دیده که فرار کرده اند، هیچ ردپایی که نشان دهنده حضور آنها باشد پیدا نشد.
چگونه انجام شد؟
مقامات گفتند هر کسی که برای دو ساعت متوالی در پیست کار کند – حداقل زمان لازم برای برداشتن قفل ها – تحت نظر خواهد بود. بنابراین، Poddar، Mistry و Jaiswal حدود ساعت 3 بامداد در تاریکی شروع به کار کردند و قفل ها را از یک کیلومتر دورتر برداشتند و هر زمان که قطاری می گذشت تحت پوشش قرار می گرفتند.
مردان پس از عبور از مسیر رجدانی از ساعت 4.58 تا 5.25 صبح برای برداشتن تخته ماهی و قرار دادن آنها در مسیرهای مجاور استفاده کردند. وقتی این کار انجام شد، پودار زنگ خطر را به صدا درآورد و مسئولان را در جریان گذاشت.
پودار به پلیس گفته بود که از قفل ها و پانل های ماهی مفقود شده فیلم گرفته است، اما وقتی شروع به بازجویی از او کردند، او گفت که آن را حذف کرده است. تلفن وی مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که وی ویدیویی را در ساعت 4.57 صبح دانلود کرده است که به گفته وی آن را به “وندالیسم” نسبت داده است که دخالت او را ثابت می کند. زمانی که سه نفر شروع به برداشتن قفل ها کردند، تصاویری نیز روی تلفن میستری با مهر زمانی 2.57 صبح پیدا شد.
شناخت
مقامات گفتند که این سه مرد در مواجهه با تمام شواهد به ارتکاب جنایت خود اعتراف کردند. آنها به مقامات گفتند که مرتکب این جنایت شده‌اند، زیرا افشای خرابکاری باعث ارتقاء، پاداش و شهرت آنها در رسانه‌های اجتماعی می‌شود و تداوم خدمات شبانه را تضمین می‌کند. او گفت که روز تعطیل اضافی به او زمان بیشتری برای گذراندن با خانواده می دهد.