یک هیئت به ریاست قاضی Sudanshu Dhulea گفت که کودکی که تجربه آسیب زا از یک جنایت جنسی را متحمل شده است نباید بارها و بارها برای شهادت در مورد همان واقعه فراخوانده شود.
دهلی نو: دادگاه عالی روز چهارشنبه اصرار داشت که بازماندگان خردسال تجاوز جنسی نباید مکرراً برای شهادت در دادگاه بدوی فراخوانده شوند.
یک هیئت به ریاست قاضی Sudanshu Dhulea گفت که کودکی که تجربه آسیب زا از یک جنایت جنسی را متحمل شده است نباید بارها و بارها برای شهادت در مورد همان واقعه فراخوانده شود.
دادگاه در حال رسیدگی به دادخواستی بود که دستورات دادگاه عالی اوریسا و قاضی جلسات اضافی دادگاه ویژه تحت قانون حمایت از کودکان در برابر جرائم جنسی (POCSO) را به چالش می کشید، نایاگاره، که بازمانده ای خردسال را مورد بازرسی مجدد قرار داده بود و دوباره تماس گرفته بود. به عنوان شاهد.
متهم، دختر خردسال را ربوده، در معبد با او ازدواج کرده و او را مجبور به رابطه جنسی کرده است. بعداً این دختر توسط والدینش با کمک پلیس نجات یافت.
پرونده ای علیه متهم در سال 2020 تحت بخش های مربوطه قانون مجازات هند، قانون POCSO و قانون پیشگیری از ازدواج کودکان ثبت شد.
در جریان محاکمه، دادگاه ویژه درخواست متهم مبنی بر احضار بازمانده برای بازجویی مجدد به عنوان شاهد را رد کرد. دادگاه بدوی به بند 33 (5) قانون POCSO استناد کرد که بیان می‌کند که نمی‌توان کودک را برای ارائه شهادت در دادگاه فراخواند.
دیوان عالی کشور ضمن تایید این حکم گفت: «قانون POCSO یک قانون ویژه برای حمایت از کودکان در برابر جرائم جنسی و حمایت از منافع آنها و رفاه کودک در هر مرحله از تعقیب جرایم طبق این قانون و بازنگری عادلانه بند 33 است. (5) قانون نشان می دهد که این وظیفه دادگاه ویژه است که اطمینان حاصل کند که از کودک مکرراً برای شهادت در دادگاه خواسته می شود.
وی افزود که اگرچه بند 5 ماده 33 به عنوان مانع مطلق برای احضار بازمانده برای بازجویی مجدد به عنوان شاهد عمل نمی کند، اما هر پرونده باید در چارچوب حقایق و شرایط فردی آن بررسی شود.
دیوان عالی کشور خاطرنشان کرد که بازمانده در زمان حادثه تقریباً 15 سال سن داشته است و به وکیل مدافع قبلاً فرصت داده شده بود که دو بار از این نوجوان بازجویی کند.
دیوان عالی کشور با رد درخواست مرخصی ویژه متهم، گفت: «به وکیل مدافع فرصت کافی برای بازجویی متقابل از قربانی داده شده است. الزام قربانی به احضار، به ویژه در تعقیب جرایم تحت قانون POCSO، هدف قانون را نادیده می گیرد.
دادگاه همچنین اعلام کرد که درخواست احضار شاهد باید واقعی و واقعی باشد و نباید اجازه داده شود.