یکی از نگران کننده ترین پرونده های جنایی از اوایل دهه 1990، مربوط به تجاوز جنسی و باج گیری بیش از 100 دختر دانش آموز جوان در اجمر است.
یک دادگاه POCSO در راجستان روز سه شنبه شش نفر را در پرونده رسوایی جنسی Ajmer به حبس ابد محکوم کرد. یکی از نگران کننده ترین پرونده های جنایی از اوایل دهه 1990، مربوط به تجاوز جنسی و باج گیری بیش از 100 دختر دانش آموز جوان در اجمر است.
شش متهم – نفیس چشتی، نسیم ملقب به تارزان، سلیم چشتی، اقبال بهاتی، سهیل غنی و سید ضمیر حسین – در این جنایت شنیع مجرم شناخته شدند. دادگاه همچنین برای هر یک از متهمان 5000 روپیه جریمه نقدی تعیین کرد. پیش از این دیوان عالی کشور 9 نفر دیگر را در همین پرونده به حبس ابد محکوم کرده بود و چهار نفر دیگر را تبرئه کرده بود.
پرونده تجاوز جنسی اجمر در سال 1992
پرونده تجاوز گروهی اجمر در سال 1992 که به «پرونده اخاذی اجمر» معروف است، شامل تجاوز گروهی و باج گیری چند زن جوان با استفاده از فیلم های ضبط شده و عکس ها برای ساکت کردن آنها بود. این پرونده ترکیبی سمی از حمایت سیاسی، نفوذ مذهبی، معافیت از مجازات و جذابیت شهرهای کوچک را نشان داد.
این پرونده اولین بار در آوریل 1992 توسط روزنامه نگار سانتوش گوپتا در یک روزنامه محلی به نام داینیک نواجیوتی افشا شد.
متهمان شامل دو نفر با نفوذ چشتی فاروق و نافع متعلق به اجمر شریف درگاه و همدستانشان، چندین دختر دانش آموز را مورد سوء استفاده و تجاوز جنسی قرار دادند. یک آزمایشگاه عکس محلی عکس های برهنه قربانیان را چاپ و توزیع کرد.
هنگامی که این موضوع آشکار شد، تنش های مذهبی در اجمر بالا گرفت که منجر به تعطیلی این سرویس در سطح شهر شد. با وجود اعتراض عمومی، هویت و محل نگهداری بازماندگان هنوز مشخص نیست. بسیاری از قربانیان از خانواده‌های فروتن از طبقه متوسط کارمندان دولت بودند، اما رسانه‌ها به‌طور گمراه‌کننده‌ای با عنوان «IAS-IPS ki betis» (دختران کارکنان IAS و IPS) توصیف کردند. متعاقباً، بسیاری از خانواده‌ها برای فرار از انگ و ضربه از اجمر فرار کردند.
وکلای دادگستری گفتند: ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری، بازماندگان را ملزم به شهادت در حضور متهم کرده است.
سوابق پلیس، اگرچه ناقص است، اما نام کوچک و آدرس قدیمی بازماندگان را آشکار می کند و حفظ تماس را دشوار می کند. برای بیش از 30 سال، احضار مداوم به دادگاه، که اغلب با ورود پلیس به درب خانه همراه است، یادآور دردناکی از مصائب قربانیان بوده است.
من یک مادربزرگ هستم، ما خانواده هایی داریم که باید به آنها بگوییم؟
حتی پلیس هم ناامید شد. در سال 2022، SHO Dalbir Singh که حدود یک سال وظیفه احضار را بر عهده داشت، احساسات عاطفی خود را با بازماندگان در میان گذاشت و گفت: “چند بار آنها را به دادگاه می کشانیم؟ در تماس های تلفنی آنها از ما سوء استفاده می کنند. هر بار که می بینند. یک پلیس می ترسد.
او این تجربه را “یک کار جهنمی” توصیف کرد و عواقب دلخراش وادار کردن بازماندگان را برای تجدید بارها و بارها نشان داد. یکی از خانواده ها گفتند که دخترشان احتمالاً بر اثر ضربه روحی جان باخته است و خانواده دیگری برای ترساندن او وکیلی فرستادند. حداقل سه قربانی پس از ثبت اظهاراتشان در دادگاه اقدام به خودکشی کردند.
در سال 2023، راجیندر گودا، وزیر برکنار شده راجستان، مدعی شد که رهبران کنگره، از جمله آشوک گهلوت، وزیر ارشد سابق، در این کلاهبرداری دست داشته اند.