دکتر سوری راجو، مشاور ارشد اورولوژیست در بیمارستان فوق تخصصی ریگال، بنگلور، می گوید: «تستوسترون، که اغلب به عنوان «هورمون مردانه» شناخته می شود، فقط مربوط به مردانگی نیست.
دنیای بوکس المپیک روز پنجشنبه اول آگوست زمانی که آنجلا کارینی ایتالیایی تنها پس از 46 ثانیه از مبارزه وزن 66 کیلوگرم خود مقابل ایمان خلیف الجزایری کنار رفت، متزلزل شد.
دلیل شگفت‌انگیز کارینی برای کناره‌گیری – که قبلاً هرگز به این شدت ضربه نخورده بود – بحث در مورد برابری جنسیتی در ورزش را دوباره در کانون توجه قرار داد. این حادثه توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است زیرا خلیف یکی از دو بوکسوری است که با وجود رد شدن در آزمون صلاحیت جنسیتی در مسابقات جهانی انجمن بین المللی بوکس (IBA) در دهلی نو در مارس 2023، مجاز به شرکت در المپیک پاریس است.
با این حال، کمیته بین‌المللی المپیک در ژوئن سال گذشته و پس از اختلاف نظر بر سر مسائل مالی و مدیریتی، AIBA را تعلیق کرد. شناسایی لغو شده است.
بر اساس این گزارش، این توصیه به این معناست که هر بازی می تواند قوانین خاص خود را داشته باشد. «میزان تستوسترون دیگر بخشی از مقررات IOC نیست. قبلاً، IOC حد تستوسترون کمتر از 10 نانومول در لیتر (nmol/L) را برای ورزشکاران زن که در صورت تمایل برای شرکت در مسابقات زنان از مرد به زن تغییر داده اند، تعیین کرده بود. دسته بندی.
بنابراین، تستوسترون چگونه بر عملکرد ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی تأثیر می گذارد؟
تستوسترون، که اغلب به عنوان “هورمون مردانه” از آن یاد می شود، فقط در مورد مردانگی نیست، بلکه یک استروئید آنابولیک قوی است که بر رشد عضلات، قدرت و حتی تولید گلبول های قرمز تأثیر می گذارد و بنابراین در عملکرد ورزشی، به ویژه نقش دارد. در مواردی که نیاز به قدرت و استقامت دارند.
سطوح بالاتر تستوسترون به طور کلی به توده عضلانی بیشتر و قدرت بیشتر در وزنه برداری، دویدن و پرتاب ها منجر می شود.
در ورزش های استقامتی، تصویر کمتر واضح است. به گفته دکتر سوری راجو، در حالی که تستوسترون به انتقال اکسیژن بیشتر گلبول های قرمز خون کمک می کند، توده عضلانی اضافی باعث می شود کارایی کمتری داشته باشید.
در ورزش هایی مانند ژیمناستیک یا تیراندازی با کمان که کارایی و دقت مهمتر از قدرت خام است، تأثیر تستوسترون کمتر مشخص می شود. شایان ذکر است که تستوسترون به تنهایی کار نمی کند. عواملی مانند تمرین، ژنتیک و سرسختی ذهنی نیز نقش مهمی دارند.
تفاوت بین افراد مبتلا به DSD (تفاوت در رشد جنسیتی) و افراد بدون آن
دکتر سوری راجو همچنین گفت: “افراد دارای تفاوت های رشد جنسی (DSD) با تفاوت هایی در ویژگی های جنسی متولد می شوند که در دسته های معمولی مردانه یا زنانه قرار نمی گیرند که DSD می تواند شامل انواع جهش های ژنتیکی باشد که بر تولید و پاسخ هورمون تأثیر می گذارد.
وی خاطرنشان کرد که سازمان‌های ورزشی مانند World Athletics محدودیت‌های تستوسترون را برای ورزشکاران زن در برخی مسابقات اعمال کرده‌اند و برخی از ورزشکاران مبتلا به DSD را ملزم به انجام هورمون درمانی برای رقابت می‌کنند. این یک موضوع بحث برانگیز با بحث های جاری در مورد یافتن یک راه حل عادلانه و جامع است.»
اگر سطح تستوسترون خیلی بالا برود، ممکن است مشکلات سلامتی ایجاد شود
دکتر سوری راجو گفت که اگرچه تستوسترون می تواند عملکرد را افزایش دهد، اما مقدار بیش از حد آن می تواند باعث مشکلات سلامتی در زنان شود.
خطرات قلبی عروقی: تستوسترون بالا با افزایش خطر بیماری قلبی، سکته مغزی و لخته شدن خون همراه است. این ممکن است به دلیل تأثیر آن بر سطح کلسترول و فشار خون باشد.
آسیب کبدی: برخی از مطالعات مصرف بیش از حد تستوسترون را با آسیب کبدی مرتبط می دانند، به خصوص با استفاده طولانی مدت یا سوء استفاده.
تغییرات ذهنی و عاطفی: پرخاشگری، نوسانات خلقی و حتی افسردگی به عنوان عوارض احتمالی سطوح بالای تستوسترون گزارش شده است.