هفته گذشته برای هند در منطقه هند و اقیانوس آرام، هفته شلوغی بود. اس جایشانکار وزیر امور خارجه هند در نشست وزیران خارجه آسه آن در لائوس و نشست چهار وزیر خارجه در ژاپن شرکت کرد. سفر جایشانکار به لائوس همچنین شامل دیدار دوجانبه با همتای چینی خود وانگ یی، پس از آخرین دیدار آنها در آستانه در اوایل سال جاری بود. زمینه سفر جایشانکار با فشار مداوم هند علیه چین در زمینه های کلیدی منافع این کشور تعریف شد. احتمالاً، چین همچنان یکی از نگرانی‌های اصلی برنامه‌ریزان امنیت ملی هند است. چالشی که چین در هند با آن مواجه است، چندوجهی است، با درگیری های مرزی حل نشده در امتداد خط کنترل واقعی، و همچنین ردپای رو به رشد پکن در اقیانوس هند. ابتکارات اخیر چین در منطقه هندو-اقیانوس آرام، به ویژه منطقه دریای چین جنوبی، شرکای چهارگانه هند و چندین کشور آسیای جنوب شرقی را نیز وادار کرده است که اقدامات برای ایجاد تعادل با پکن را تشدید کنند. بنابراین، موضوع چین یک نقطه کانونی طبیعی برای جایشانکار در طول سفرهایش به لائوس و ژاپن بود.
چین، یک چرخ دنده خطرناک در کوارتت
در نشست وزرای خارجه چهارگانه، چهار کشور عضو این گروه بیانیه مشترکی صادر کردند که در آن به نگرانی های مشترک خود در مورد موضع تهاجمی چین در منطقه هند و اقیانوس آرام پرداختند. اعضای چهارگانه مدت‌هاست که با این ایده که هدف از تشکیل این گروه رویارویی با پکن است، مقاومت می‌کنند و در عوض اصرار دارند که این گروه به دنبال بهره‌برداری از فرصت‌های نوظهور برای همکاری جمعی در منطقه هند و اقیانوس آرام است، با این حال، نمی‌توان انکار کرد که عامل چینی است چرخ دنده مهم در چرخ چهار. بیانیه مشترک اخیر کشورهای چهارگانه به وضوح نشان می دهد که به نظر می رسد نگرانی ها در مورد ابتکارات چین در هند و اقیانوس آرام در مرکز تفکر این گروه قرار دارد. در این بیانیه مشترک نسبت به تغییر وضعیت در دریای چین شرقی و جنوبی ابراز نگرانی شده و به اقدامات یکجانبه چین با استفاده از زور و اجبار اشاره شده است. این بیانیه بدون ذکر نام، استفاده پکن از گارد ساحلی و شبه نظامیان دریایی در دریای چین جنوبی را محکوم کرد و به “مانورهای خطرناک” آن در منطقه اشاره کرد.
اظهارات شخصی جایشانکار در مورد وضعیت روابط هند و چین توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. هنگامی که از جایشانکار در مورد روابط هند با چین سؤال شد، صراحتاً گفت که روابط دوجانبه بین دو همسایه “به خوبی پیش نمی رود”. به نظر می رسد این اعتراف نشان دهنده ادامه قلدری مداوم هند علیه چین در پرتو درگیری ها و درگیری های مرزی از سال 2020 است. با این حال، در زمینه هند و اقیانوس آرام، به نظر می رسد تغییری در رویکرد هند نسبت به چین وجود دارد. در گذشته، واکنش هند به تحرکات تهاجمی چین در منطقه هند و اقیانوس آرام نسبتا ضعیف بوده است. در مقابل، اظهارات اخیر و اظهارات مشترک جیشانکار در اجلاس سران Quad نشان دهنده آمادگی هند برای پاسخ به چین در زمینه هند و اقیانوسیه نیز هست.
نگاهی به دریاهای دور
سوالی که مطرح می شود این است: واکنش هند به اقدامات یکجانبه چین در دریای چین جنوبی چیست؟ اگرچه جغرافیای دریای چین جنوبی در محدوده اصلی دریایی هند قرار نمی گیرد، اما برای منافع استراتژیک بی شمار هند، مانند حفاظت از خطوط ارتباطی دریایی (SLOCs)، امنیت انرژی و غیره همچنان مهم است. از آنجایی که هند همچنان خواستار یک رژیم دریایی مستقل، باز، فراگیر و مبتنی بر قوانین است و بر لزوم پایبندی به کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها (UNCLOS) تاکید می کند، تلاش های چین برای دهلی نو، پاسخگویی به آن را ضروری می کند. قاطعانه علیه تلاش ها برای تغییر وضعیت موجود در منطقه.
در منطقه وسیع‌تر هند و اقیانوس آرام، تلاش‌های مداوم چین برای مداخله در منطقه اقیانوس هند، اخیراً از طریق استقرار کشتی‌های بررسی و نظارت در منطقه، معضل امنیتی دائمی برای نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق در دهلی نو است. تولید، تولید آغاز گشت‌زنی‌های گروه ضربت حامل در اقیانوس هند در آینده تا سال 2025. بنابراین، تشدید جنگ علیه چین در منطقه هند و اقیانوس آرام یک پیشرفت منطقی در تلاش‌های مداوم هند برای مقابله با پیشرفت‌های پکن در جغرافیای هسته هند است. علایق در دریا
پیامی از هند
به ویژه، جایشانکار دقت و پیچیدگی برنامه های هند برای رویارویی با چالش چند وجهی ایجاد شده توسط چین را نشان داد. جیشانکار در پاسخ به این سوال که آیا دهلی نو منطقه LAC و همچنین منطقه منطقه هند و چین را در نظر خواهد گرفت، در جبهه هند و اقیانوس آرام فعالانه به دنبال مشارکت در اتحادهای کوچک در مقیاس کوچک برای مقابله با چین بوده است. دخالت حزب برای حل مشکل درگیری های مرزی تنها تعامل دوجانبه مبتنی بر “احترام متقابل، منافع متقابل و حساسیت متقابل” می تواند زندگی عادی را بازگرداند.